Klokkentoren van Giotto (Campanile di Giotto)

1334, de bouw van de Campanile di Giotto, of Giotto's klokkentoren, begon. Het ontwerp van deze prachtige toren werd toevertrouwd aan een schilder, Giotto. Erkend als "experts en beroemdheden, werd de kunstenaar aangesteld als architect en toezichthouder op de bouw van de Duomo - een ongekende gebeurtenis in de geschiedenis, het was de eerste keer dat zulke belangrijke bouwverantwoordelijkheden aan een schilder werden toegewezen.

De klokkentoren van Giotto, die los van het hoofdgebouw van de kerk staat, heeft een vierkante voetafdruk en een compacte structuur die op de hoeken wordt versterkt door stevige achthoekige steunberen. Giotto's betrokkenheid bij de bouw strekte zich uit tot de eerste kroonlijst. Na zijn overlijden werd het werk voortgezet door Andrea Pisano, dat in 1357 werd afgerond onder leiding van Francesco Talenti en Neri di Fioravante.

Zowel de kathedraal als de klokkentoren van Giotto zijn aan de buitenkant bekleed met veelkleurig marmer (wit, groen en rood). Op de toren is een ingewikkelder ontwerp te zien, dat aansluit bij de bedoelingen van Giotto. Op de muren van de kathedraal is een eenvoudiger motief te zien, dat lijkt op het bandenpatroon dat het Baptisterium siert.

De campanile is een bewijs van de innovatieve samenwerking tussen schilderkunst en architectuur, en toont Giotto's visionaire benadering om artistieke finesse in structureel ontwerp te verwerken. Het gebruik van levendig, veelkleurig marmer voegt esthetische rijkdom toe en harmoniseert de klokkentoren met het algehele visuele tapijt van het complex van de kathedraal van Florence.